اينروزها فقط ميكوشم كه از لغزش قدم هايم بكاهم...

انسانِ شادِ اولیه. خالق کلمات زنده. از زمین و آسمان ساخته‌شده. کودک بیست و دو ساله‌ی بزرگ شده. رویا پشت رویا بافنده. در آرزوی ترکِ جسمِ فشرده، اتصال به فرای ماده... تا اینجا واسه معرفی می‌نویسه کافیه!

ترشحات یک موجود پاره‌وقت.

اینجا تشخیص رویا وواقعیت باتوعه!

من كسی نيستم. تو كيستی؟ اگر تو همانند من، كسی نيستی.پس با هم دو كَسيم.مبادا به كسی بگويی.و چرا كه آنان كسی هستند،ما را تاب نمی آورند.چه ملالت بار است كسی بودن.اگر كسی نباشی.همه كس هستی.(اميلی ديکنسون)

Concours©